تماس با طبیعت موجب کاهش سطح هورمون استرس می‌شود
قدم زدن یا نشستن در طبیعت به مدت فقط ۲۰ دقیقه موجب کاهش معنی‌داری در سطح هورمون کورتیزول می‌شود.
نتایج مطالعه‌ای که برای نخستین بار موثرترین مقدار مؤثر مواجهه با طبیعت شهری را تعیین کرده است، نشان می‌دهد که طبیعت موجب کاهش سطح هورمون استرس می‌شود. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند از این کشف که در مجله‌ی Frontiers in Psychology منتشر شده است، با آگاهی از اینکه آن‌ها تاثیر حقیقی و قابل اندازه‌گیری دارند، «قرص‌های طبیعت» تجویز کنند. دکتر مری‌کارول هانتر استاد دانشگاه میشیگان و نویسنده‌ی ارشد پژوهش می‌گوید:
ما می‌دانستیم که بودن در طبیعت موجب کاهش استرس می‌شود اما تاکنون این موضوع نامشخص بود که این زمان باید چقدر باشد و چند بار باید تکرار شود و حتی اینکه مواجهه با کدام نوع طبیعت برای ما سودمند است. مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که ازلحاظ تاثیر روی کاهش سطح هورمون استرس یعنی کورتیزول شما باید به مدت ۲۰-۳۰ دقیقه در جایی که به شما حس بودن در طبیعت را می‌دهد، قدم زده یا بنشینید.
یک درمان مجانی و طبیعی برای تسکین استرس
قرص‌های طبیعت می‌توانند راه‌حلی ارزان برای کاهش تاثیرات منفی سلامتی حاصل از رشد شهرنشینی و سبک زندگی مدرن که به‌شدت متاثر از صفحات نمایش مختلف است، باشند. هانتر و همکارانش برای کمک به متخصصان سلامتی که به‌دنبال توصیه‌های مبتنی بر شواهد هستند، آزمایشی طراحی کردند که حاصل آن یک برآورد واقع گرایانه از دُز مؤثر مواجهه با طبیعت بود.
در طول یک دوره‌ی ۸ هفته‌ای، از شرکت‌کنندگان خواسته شد که برای حداقل سه بار در هفته از یک قرص طبیعت ۱۰ دقیقه‌ای یا بیشتر استفاده کنند. سطوح هورمون کورتیزول آن‌ها از نمونه‌های بزاق گرفته‌شده قبل و پس از مواجهه با طبیعت اندازه‌گیری شد. شرکت‌کنندگان آزاد بودند که زمان روز، مدت زمان و جایی را که قرار بود در آن طبیعت را تجربه کنند، انتخاب کنند. طبیعت به‌صورت «هرجایی خارج از محیط منزل که به شرکت‌کننده این احساس را بدهد که در طبیعت قرار گرفته است»، تعریف شد. هانتر توضیح می‌دهد که در این آزمایش، یک سری محدودیت‌هایی برای کاهش اثر عوامل دیگری که روی استرس تاثیرگذارند، وجود داشت: مصرف قرص طبیعت در روشنایی روز، بدون تمرین هوازی و اجتناب از رسانه‌های اجتماعی، اینترنت، تماس‌های تلفنی، مکالمات و خواندن مطالب. او ادامه می‌دهد که:
ایجاد انعطاف‌پذیری شخصی در آزمایش به ما اجازه می‌داد که دوره‌ی بهینه‌ی مصرف قرص طبیعت را بدون توجه به اینکه کجا یا کی مصرف شود و تحت شرایط طبیعی زندگی مدرن، تعیین کنیم.
این آزمایش علاوه‌بر کمک به سبک زندگی شلوغ حاضر و نیز ارائه‌ی نتایج قابل اعتماد، از دیگر جنبه‌ها نیز جدید بود. هانتر می‌گوید:
ما تفاوت‌های روز‌به‌روز در وضعیت استرس شرکت‌کنندگان را به‌وسیله‌ی جمع‌آوری چهار تصویر از تغییر کورتیزول ناشی از مصرف قرص طبیعت دنبال کردیم. این امر به ما این امکان را داد که تاثیر کاهش در سطوح کورتیزول را در طول زمان رصد کنیم و بتوانیم برآورد قابل اعتمادتری از دوره‌ی مؤثر به دست آوریم.
یک پیاده‌روی دلپذیر در میان درختان یک قرض طبیعت است که به‌میزان قابل توجهی موجب کاهش سطح هورمون استرس می‌شود
داده‌های این مطالعه نشان دادند که یک مواجهه ۲۰ دقیقه‌ای با طبیعت به اندازه‌ای کافی است که موجب کاهش معنی‌دار در سطوح کورتیزول شود. اما اگر شما کمی بیشتر در طبیعت غرق شوید، سطح کورتیزول شما کاهش بیشتری خواهد داشت. تاثیر ضد استرس طبیعت همراه‌با افزایش مدت زمان، با سرعت آهسته‌ای افزایش می‌یابد. هانتر می‌گوید:
متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند از نتایج ما به‌عنوان یک قاعده‌ی سرانگشتی مبتنی بر شواهد استفاده کنند و در نسخه‌ی خود قرص طبیعت را نیز تجویز کنند. این نخستین برآورد درمورد میزان تاثیر حاصل از مواجهه با طبیعت روی سطح هورمون استرس در زندگی روزمره است.
در این مطالعه به برخی از پیچیدگی‌های اندازه‌گیری دُز مؤثر طبیعت نیز پرداخته شده است. هانتر امیدوار است که این مطالعه اساس انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه باشد:
رویکرد آزمایشی ما می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای ارزیابی اینکه چگونه سن، جنسیت، فصل، توانایی جسمی و فرهنگی روی مؤثر بودن مواجهه با طبیعت اثرگذار هستند، مورد استفاده قرار گیرد. این امر امکان سفارشی شدن تجویز قرص‌های طبیعت را می‌دهد و نیز بینشی عمیق‌تر روی نحوه‌ی طراحی شهرها و اجرای برنامه‌های رفاهی برای مردم فراهم می‌کند.
