مجسمه

معبران کهن سنتي که در تعابير خويش به نقش زن در زندگي مرد زياد تکيه مي کرده اند، مجسمه يا تنديس را نيز زن دانسته اند اما از نظر کلي در علم خواب …

هر عزيز و محبوبي ، اعم از جاندار و بي جان ، انسان يا حيوان ، مي تواند در خواب ما به شکل تنديس ظاهر شود. همه چيزها يا اشخاصي که دوستشان داريم و در زندگي ما جائي خاص خويش دارند خواسته يا ناخواسته در خواب ها تنديس مي شوند. پس تنديس تنها زن نيست. چنانچه در خواب ببينيم تنديسي را مي شکنيم يا به زمين مي افکنيم ( به نيت خرد کردن و از بين بردن) و يا چهره اش را با رنگ مي پوشانيم که شناخته نشود باز تعبير همان است و تنديس در علم خواب به جاي کسي يا چيزي قرار مي گيرد که از آن نفرت داريم. ابن سيرين مي گويد اگر ديديد مجسمه اي داريد يا خريديد زن مي گيرد و يا کنيزکي مي خريد و اگر ديديد مجسمه شما افتاد و شکست زن را طلاق مي دهيد يا مي ميريد و يا کنيزک را مي فروشيد. اين درست مي تواند باشد اما با نحوه زندگي امروز ما تطبيق نمي يابد. تنديس خواست بالاي ما است که زياد به آن توجه داريم حال اگر ديديم مجسمه اي را خودمان مي شکنيم مبارزه با تمايلات نفساني است و اگر ديديم مجسمه اي که داريم شکسته ، شکست و زيان عاطفي است. داشتن چندين تنديس تحير و سرگرداني در ميان هوس ها و تمايلات بي شمار است و گوياي هوسبازي ما است. از امام جعفر صادق عليه السلام نقل مي کنند که تنديس در خواب يا غم و اندوه است يا نقصان در قدر و جاه است و يا بي امانتي در کارها تنديس در خواب غرور و نخوت و خود بيني و انحراف از طريق راست نيز هست بخصوص اگر مجسمه خودمان را در خواب ببينيم يا احساس کنيم که آن مجسمه ما است ابن سيرين نوشته تنديس در خواب غم و اندوه است بخصوص اگر سايه آن بر زمين افتاده باشد و ديدن چندين تنديس کفر و الحاد است.