خواب و فقر چه رابطه ای با هم دارند ؟

در این نوشتار به این پرسش پاسخ داده می شود که رابطه بین خواب و فقر چیست. اثبات شده است کمبود خواب می‌تواند عملکرد شناختی را مختل کند و به پیامدهای جسمی وخیمی منجر شود. ولی آیا ممکن است کمبود خواب بتواند توضیحی برای مسائل اجتماعی، مانند فقر، نیز باشد؟

احتمالا این گفت‌آورد را شنیده‌اید که می‌گوید: “از بین کار، بازی، خواب، دو تا را انتخاب کن.”

متاسفانه، ما انسان‌ها، قادر به انجام هر کاری نیستیم. پیدا است که در این بحثِ همیشگی، تعداد آدم‌هایی که خواب را بر کار یا بازی ترجیح می‌دهند بسیار بیش‌تر است.

پژوهشگران نشان داده‌اند، برای بیشتر مردم، کم‌تر از ۶ ساعت خوابِ شب موجب اختلال شناختی و چندین و چند مشکل سلامتی دیگر می‌شود، از جمله خطر فزاینده‌ی دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی‌عروقی. این بیماری‌ها در بین فقرا رایج‌تر است، که این امر چند پرسش آشکار را مطرح می‌کند: آیا فقر خواب به مشکلات سلامتی و کم‌درآمدی می‌انجامد؟ یا آیا قضیه جور دیگری است- یعنی فقر سلامت و کم‌درآمدی به فقر خواب می‌انجامد؟ آیا کمبود خواب می‌تواند توضیحی برای اختلاف درآمدها باشد؟

اخیرا یک پادپخش دو قسمتی درمورد خواب و چگونگی تاثیر احتمالی آن نه فقط بر پیامدهای سلامتی، بلکه همچنین بر پیامدهای مالی مردم منتشر کرده‌ است. این پادپخش با این معما شروع می‌شود که آیا فقر مالی به فقر یا کمبود خواب منجر می‌شود(عوامل محیطی، استرس فقر، یا نیاز به داشتن شغل‌های بیش‌تر ممکن است بر نظم خواب تاثیر بگذارند) یا آیا کمبود یا فقر خواب به فقر مالی می‌انجامد(اختلال شناختی که از خواب ناکافی نشات می‌گیرد و نمی‌گذارد تمام توانایی‌های بالقوه‌ی خود را به کار بگیریم). در این پادکست به دنبال رسیده به پاسخ در خصوص رابطه خواب و فقر هستند. با این وجود هیچ پاسخ روشنی وجود ندارد ولی، این پادپخش به شنونده یک سری داده‌ها را ارائه می‌دهد و رابطه‌ی بین خواب و سلامت کلی، و همین‌طور رابطه‌ی بین سلامت کلی و وضعیت اقتصادی-اجتماعی را توضیح می‌دهد.

در این‌جا چند مورد از یافته‌های وبلاگ‌نویسان فریکونومیست در باره خواب و فقر ذکر می‌شود:

۱. دیوید دینگز، استاد روان‌شناسی و روان‌پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا، توضیح می‌دهد که کمبود خواب بی‌شک به اضافه وزن منجر خواهد شد.

۲. لارن هیل، دانشیار طب پیش‌گیری از استنلی بروک، درحال‌حاضر این پژوهش و پروژه‌ای به نام “مطالعه‌ی خانواده‌های سست‌بنیان و رفتار کودکان“ را سرپرستی می‌کند، دریافته است تا سن پنج سالگی کودکانی که خواب روتین و منظم و کلام محور(یعنی برای‌شان قصه، آهنگ یا لالایی خوانده می‌شود) دارند در آزمون‌های شناختی از کودکانی که وقت خواب منظمی نداشتند نتایج بهتری می‌گیرند.

۳. آنی-ماری چانگ، چاک چیزلر، و همکارن‌شان در دانشگاه هاروارد مطالعه‌ای تجربی را منتشر کردند که در آن آدم‌ها را شب در آزمایشگاه نگه داشته بودند. از شرکت‌کنندگان خواسته بودند تا قبل از خوابیدن کتاب یکسانی را مطالعه کنند- نیمی از آنها خودِ کتاب را خوانده بودند و نیمی دیگر نسخه‌ی الکترونیکی آن را مطالعه کرده بودند. آن‌هایی که از روی آی‌پاد مطالعه کرده بودند برای‌شان خوابیدن دشوارتر بوده است، و وقتی خواب شان برده است، کیفیت خواب آنها پایین بوده است.

۴. ده سال پیش، جنز بونک، اقتصاددان و پژوهشگر ارشدِ بنیاد راک‌وول در کپنهاگ دانمارک، میانگین درآمد “سحرخیزان” و “شب‌زنده‌داران” را مورد مطالعه قرار داد. او درمورد استفاده‌ی دانمارکی‌ها از زمان یک نظرسنجی انجام داد که نشان می‌داد بیش‌از ۱۰۰۰۰ نفر از مردم چگونه هر دقیقه از روزشان را سپری می‌کنند. او دریافت کسانی که ترجیح می‌دهند صبح زود بیدار شوند به طور میانگین ۴ تا ۵ درصد از کسانی که ترجیح می‌دادند دیر بیدار شوند درآمد بیش‌تری دارند.

۵. متیو گیبسون و جفری شرایدر دانشجویان دکترای دانشگاه کالیفرنیا-سن‌دیاگو مطالعه‌ای انجام دادند که میزان ساعت خوابِ آدم‌هایی را می‌سنجید که در دو محل مخالف یک ناحیه‌ی زمانی زندگی می‌کردند. بیشتر آدم‌هایی که در یک ناحیه‌ی زمانی زندگی می‌کردند هر روز حدود ساعت معینی برای رفتن به سر کار بیدار می‌شدند تا روز کاری ۸ تا ۴ خود را پی‌بگیرند. ولی ساعت خوابیدن‌شان با هم متفاوت بود چون بدن‌شان با خورشید تنظیم می‌شد. آفتاب در مناطق شرقی هر ناحیه‌ی زمانی زودتر و در مناطق غربی آن دیرتر غروب می‌کند، که باعث می‌شود آدم‌های شرق از آدم‌های غرب زودتر بخوابند.

سپس، گیبسون و شرایدر درآمد آدم‌هایی را که در دو سوی ناحیه‌ی زمانی زندگی می‌کردند با هم مقایسه کردند و دریافتند ساکنان کرانه‌ی شرقی ناحیه از ساکنان کرانه‌ی غربی آن درآمد بیش‌تری کسب می‌کنند. آنها می‌گویند برای همه‌ی ساکنان یک شهر افزایش پیوسته‌ی میزان خواب تا یک ساعت در هفته، دستمزدها را در آن منطقه تا حدود ۴.۵% افزایش می‌دهد. آنها یک گام جلوتر رفتند و دریافتند اگر آدم‌ها هر شب یک ساعت بیش‌تر بخوابند به طور میانگین دستمزدشان تا ۱۶% افزایش پیدا خواهد کرد، که این امر اهمیت تاثیر عدم استراحت کافی را در میزان کارآمدی آدم‌ها نشان می‌دهد.

۶. هیتر شافیلد، اقتصاددانِ مسائل توسعه‌ای در مرکز توسعه‌ی جهانی است که درحال‌حاضر در چِنای، روی حدود ۲۵۰ نفر کارمند در مشاغلی که مستلزم انجام کارهای آماری تکراری است، یک آزمایش بالینی انجام می‌دهد. در هندوستان، آدم‌های طبقه‌ی کم‌درآمد با خطرات زیست‌محیطی بسیار بیش‌تری از داشتن یک خواب شبِ خوب روبه‌رو هستند: صدای بوق بلند خودروها و تاکسی‌ها؛ بسیاری از خانواده‌ها در یک اتاق زندگی می‌کنند که وقتی هر یک بخواهند از یک شانه به شانه‌ی دیگر بچرخد آسایش دیگری را سلب خواهند کرد؛ هوا به شدت گرم است، با دمایی حدود ۹۰-۹۵ فارنهایت در طول سال؛ بسیاری از آدم‌ها روی زمین‌های سیمانی و سخت، و بدون بالش و زیرانداز می‌خوابند؛ و به خاطر اقلیم گرمسیری‌ هندوستان پشه‌های زیادی در آن‌جا وجود دارد. به نیمی از شرکت‌کنندگان برای خوابیدن تشک، بالش، یک پتوی سبک، یک پنکه، چشم بند، و گوش‌گیر می‌دهند.

همچنین آنها اجازه دارند، در صورت تمایل، در دفتر محل انجام پژوهش هر روز ۲۰-۳۰ دقیقه چرت بزنند. سپس بازده‌ کاری شرکت‌کنندگان از طریق بررسی تعداد داده‌هایی که وارد می‌کنند، زمانی که داده‌ها را وارد می‌کنند و سرعت وارد کردن آنها و میزان دقت و درستی انجام کارشان تحت نظارت و کنترل قرار می‌گیرد. هنوز بسیار زود است که بگوییم نتیجه‌ی این پژوهش چه خواهد شد، ولی شافیلد پیش‌بینی می‌کند که چون به کار آدم‌ها بر اساس میزان و چگونگی عملکرد داده‌پردازان پاداش داده می‌شود، کسانی که برای بهتر خوابیدن تجهیزات لازم در اختیارشان قرار می‌گیرد، درآمد بیش‌تری کسب خواهند کرد چون عملکردشان بهبود می‌یابد.

ترجمه: کامروا ابراهیمی

نویسنده: رکسانا بوئر

منبع: فوربس