سازها را بشناسیم و بشنویم : ویولنسل
اینبال سگف، نوازنده ویولن سل در منزلش در نیویورک
ویولنسل چنان از ویولن و ویولن آلتو بزرگتر است که نوازنده مجبور است برای اجرا آن را بر روی زمین، ما بین زانوهای خود تکیه دهد، در حالیکه خود روی صندلی مینشیند. از این جهت در انتهای تحتانی ویولنسل، میلهای آهنی نصب شده که در حین اجرا نوک آن روی زمین قراردارد و غیر از آن، باز میکنند یا میپیچند و به داخل جعبه سر میدهند)
فواصل سیمهای چهارگانه این ساز، به ترتیب « پنجم » است. یعنی همان کوک سیمهای چهارگانه ویولن آلتو است در یک اکتاو پائینتر.
نت این ساز را در اصوات بم با کلید « فا »، در اصوات وسط با کلید « دو » (ی خط چهارم )و در اصوات زیر با کلید« سل » مینویسند.
ویولنسل در سازهای آرشهای صدای تنور دارد و یکی از دلایل محبوبیتش، ایجاد صداهای زیبایی از پایینترین تا بالاترین نت است.
