معنی جدید سفر!!

این روزها تجربه های در لباس های گوناگون به شما نشان داده می شود، گاهی به شکل یک موزه، گاهی به شکل رفتن به دل طبیعت و محو زیبایی شدن، گاهی با رکاب زدن در جنگل و کوه، گاهی در غلت زدن در شن های کویر.

آیا می دانید گردشگری سلامت یا توریسم درمانی چیست؟

تجربه گاهی  لباس غذا می پوشد مثل شولی یزد یا سیروک زرتشتیان. غذا و چشیدن طعم های تازه، تفاوت فرهنگ ها را می شود از دل غذا و طعم ها بیرون کشید. با مواد اولیه یکسان، بی نهایت طعم و شکل در غذاها توسط فرهنگ های مختلف بوجود آمده است. آنقدر متنوع که از باور ما نیز بیشتر رفته است. تجربه طعم ها لذت آور است و تجربه نکردنش حسرت آور.

سفر گاهی یعنی پوشیدن لباس های سنتی هر شهر و روستا، یعنی لمس لطافت پوشش های گوناگون. لباس و پوشاک هر منطقه مفاهیم بی شماری را در جیبش دارد که تا نپوشیدش و دست در جیبش نکنید و پای صحبت پیر مو سفیدی ننشینید تجربه اش نمی کنید.

سفر گاهی معنی اش در یادگیری و مشارکت در تولید صنایع دستی است، در اینکه پای چرخ سفال بنشینید و گل خام را شکل بدهید و ببینید یک کوزه ساده را کوزه گر پر ذوق چگونه می آفریند، همپای مرد نمد مال نمد لگد کنید و ببینید قدرت بدنی یعنی چه. پا به پای پیر زن سبد باف، چوب ها را در هم گره بدهید تا بدانید صبر و شکیبایی یعنی چه.

سفر پر از معنی است پر از رویداد پر از تجربه های ناب، حال ایران کشوری است ناتمام از تنوع فرهنگ از تنوع سفر از تنوع تجربه. هر گوشه اش هزارتوی دارد و هر پیچش ……

این سرزمین پر رمز و راز این سالها پر شده از خانههایی که میزبانان شایسته ای برای شما هستند. خانه هایی که فرصت سفر به پوشاک، به غذا، به هنرهای دستی و به فرهنگ آن منطقه را به شما می دهند. در بستری که علاوه برسفر به شهرهای مختلف فرهنگشان می توانید شب را در بالینی تمیز و راحت بخواب بروید.

ایران پر شده از خانه های بومگردی، خانه هایی که مکانی مناسب و شایسته برای اقامت هستند ارزان تر و صمیمی تر از هتل ها و البته پر از تجربه و معنی.

خانه هایی که توسط مردمان همان روستا و شهر اداره میشوند و همه چیز آنها واقعی است و حس خوب زندگی را می دهد.

بومگردی ها معنی سفر را برای شما گسترش می دهند.