اهدای جایزه صلح جشنواره فجر به یک سینماگر ضدکمونیسم
تهیه‌کننده فیلمی به کارگردانی آنجلینا جولی به تهران می‌آید تا جایزه صلح جشنواره جهانی فیلم فجر را دریافت کند.
« ریتی پان » سینماگر کامبوجی سال‌ها است که به موضوع جنایات کمونیست‌های کامبوج (خِمِرهای سرخ) در دهه ۱۹۷۰ پرداخته و در بیشتر آثار خود ضرورت صلح در جهان را مورد توجه قرار داده است.
وی تهیه‌کننده فیلم « اول پدرم را کشتند » به کارگردانی آنجلینا جولی است که روایت‌گر نسل‌کشی خمرهای سرخ است و با اقتباس از کتابی به همین نام تهیه شده است.
به گزارش تارنمای رسمی جشنواره بین‌المللی فجر، خانواده این کارگردان کامبوجی در سال ۱۹۷۵ توسط خمرهای سرخ از پایتخت کامبوج بیرون رانده شد و سختی‌های زیادی را متحمل شدند. وی پس از آن که شاهد رنج والدین، مرگ خویشاوندان از سوءتغذیه یا بیگاری شد در ۱۹۷۹ به تایلند گریخت و در اردوگاه پناه‌جویان زندگی کرد.
ریتی پان به خاطر تهیه‌کنندگی « اول پدرم را کشتند »، سال پیش نماینده کامبوج در بخش فیلم خارجی‌زبان اسکار بود و نامزد جایزه گلدن گلوب و بفتا شد.
مستند « تصویر گمشده » این سینماگر روایتی از دوران هولناک دیکتاتوری کمونیست‌ها در کامبوج است که در جشنواره کن ۲۰۱۳ برنده جایزه اصلی بخش نوعی نگاه شد. همچنین « ایستگاه ۲ » با موضوع پناه‌جویان کامبوجی و « برنج‌کاران » دیگر فیلم‌هایی است که در جشنواره‌های معتبر موفق ظاهر شدند.
سال گذشته مستند « تبعید » به کارگردانی پان در بخش نمایش‌های ویژه جشنواره فجر نمایش داده شد. این مستند به دوران پس از نسل‌کشی خمرهای سرخ در کامبوج می‌پردازد.
خِمِرهای سُرخ نام گروهی کمونیستی است که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ میلادی بر کامبوج حکومت کرد و دست به قتل‌عام حدود دو میلیون نفر، یعنی یک‌چهارم کل جمعیت کامبوج زد و در نهایت با حمله ارتش ویتنام سقوط کرد. خمرهای سرخ تمام مردم را به کار اجباری در مزارع مجبور می‌کردند و مظنونان را مورد شکنجه قرار می‌دادند و یا می‌کشتند. پل پات شناخته‌شده‌ترین رهبر آنان بود.
در کتاب « نُه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست » ذکر شده که به تحریک و تشویق نخست‌وزیر پیشین چین، حزب کمونیست کامبوج (خِمرهای سرخ) بی‌رحمانه‌ترین و وسیع‌ترین کشتار روشنفکران را در این کشور آغاز کردند. آنهایی که به آزاداندیشی متهم می‌شدند می‌بایست اصلاح شده یا نابود و ریشه‌کن شوند. از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۸ یک چهارم جمعیت کامبوج کشته شدند. علت کشتن بعضی از آنها تنها اثر جای عینک باقیمانده بروی بینی‌شان بود.
پس از پیروزی حزب کمونیست کامبوج، پل پات، سوسیالیسم (بهشتی در جوامع بشری !) که در آن هیچ‌گونه اختلاف طبقاتی، تقسیمات شهری و روستایی و واحد پول و تجارتی وجود ندارد را پایه‌گذاری کرد. در انتها نهاد خانواده گسسته شد و جای خود را به تیم‌های کار گروهی مردانه و تیم‌های کار گروهی زنانه داد. کارگران همگی مجبور می‌شدند به طور گروهی کار کرده و غذا بخوردند و همگی لباس یکسان سیاه‌رنگ انقلابی و یا یونیفرم نظامی به‌تن کنند.
